பல்லவி
எந்நேரமும் உன் நாம(மு)ரைப்பதே
என் நேமம் அன்னையே

அனுபல்லவி
புன்னகையுடன் கண்-பார்த்(தெ)ன்னை எப்போதும்
மன்னிப்பதும் நீயே என் தாயே (எந்நேரமும்)

சரணம்
சரணம் 1
ஏ(ன)ம்மா தாமத(மே)(ன)ம்மா
என்னை ரக்ஷிக்க உனக்கு பாரமா
உன் நினைவே என் நேம(ம)ல்லவோ
உ(ன்னு)ள்ளம் கரையவும் நான் சொல்லவோ (எந்நேரமும்)

• அன்னையே!
• என் தாயே!
• அகிலாண்டேசுவரீ! அபிராம சுந்தரீ! சியாம கிருஷ்ணனின் சோதரீ!


• எந்நேரமும் உன் நாமம் உரைப்பதே என் நேமம்.


• புன்னகையுடன் கண்-பார்த்து என்னை எப்போதும் மன்னிப்பதும் நீயே.


• ஏனம்மா? தாமதம் ஏனம்மா?
• என்னை ரக்ஷிக்க உனக்கு பாரமா?
• உன் நினைவே என் நேமம் அல்லவோ?
• உன்னுள்ளம் கரையவும் நான் சொல்லவோ?


• அன்புடன் உன்னை நான் அடைக்கலம் அடைந்தேன்.
• அனைத்தும் அறிந்த ஆதி சக்தி நீயே.
• அரவணைத்து என்னை ஆதரி.


• எந்நேரமும் உன் நாமம் உரைப்பதே என் நேமம்.